Kanał: Drawno

Metryczka

  • Widownia: 58308
  • Produkcja: AlfaTV 2016
  • Zdjęcia: Bartosz Semanycz
  • Montaż: Grzegorz Lickiewicz
  • Realizacja: Ryszard Sielicki

Opis

Kiełpino (niem. Kölpin) – powstało w XIII w. Do 1350 r. wieś była własnością rodu Liebenow z Lubieniowa, a potem była lennem von Güntersbergów. Kolejnymi właścicielami byli członkowie rodu von Wreech z Buszewa, w tym Luisa Eleonora von Wreech z domu von Schöning. Odegrała pewną rolę w życiu Fryderyka Wielkiego, który jako następca tronu darzył ją wielką miłością. W 1782 r. Kiełpino kupił Karl Johan Christoph von Dietherdt. W 1785 r. został starostą (landratem) choszczeńskim. W 1786 r. odnowił pałac. Po nim Kiełpino odziedziczyła córka Julia von Dietherdt, a po jej śmierci w 1826 r. mąż Fryderyk Louis Eliasz von den Marwitz. Odtąd Kiełpino było w rękach tej rodziny. Ostatni Marwitz na Kiełpinie Achatz Walter von den Marwitz zginął koło Królewca w lutym 1945 r.

Podczas drugiej wojny światowej w Kiełpinie pracowali przymusowi robotnicy, w tym Polacy. Na obrzeżach wsi istniał mały obóz dla jeńców francuskich, których także zatrudniano przy pracach na roli. Wieś była schronieniem dla Niemców, uciekinierów ze wschodu. Schronił się w Kiełpinie były starosta choszczeński z lat 1895–1905, dr Wolf von Gersdor . W roku 1943 zdeponował tu rodzinne kolekcje i kilkusetletnie pamiątki. Majątek ten w lutym 1945 r. został ukryty i do tej pory jest nie odnaleziony. 3 II 1945 r. wieś zajęli Rosjanie. 2-4 III 1945 r., w ramach operacji pomorskiej, w rejonie Kiełpina została ześrodkowana polska 2. Dywizja Artylerii. W latach stalinizmu podjęto nieudaną próbę kolektywizacji wsi. Po- tem majątkiem zarządzał PGR.

Kiełpino to wieś starostów choszczeńskich, gdyż trzech spośród nich było związanych z tą wsią, trzeci to obecny burmistrz Drawna, były wi- cestarosta i wicewojewoda zachodniopomorski Andrzej Chmielewski.

Warto zobaczyć:

  • dwór konstrukcji szkieletowej z XVIII w. (mocno zdewastowany). W majątku prowadzono nowoczesną, zmechanizowaną, wszechstronną produkcję rolną. Istniała tu gorzelnia. Razem z placem zabaw zorganizowany był także park wiejski, a przy pałacu park dworski (ok. 4,25 ha). Znajdował się w nim tor saneczkowy. Centralnym miejscem majątku był pałac właścicieli. Razem z dwiema o cynami tworzył literę U. W głównej części znajdowała się rezyden- cja rodowa z pokojem reprezentacyjnym, o cyna południowa przeznaczona była dla dzieci, natomiast w o cynie północnej mieściły się pomieszczenia gospodarcze oraz pokój dla kobiet – personelu stanu wolnego. Do lat 70. XX w. pałac był siedzibą nadleśnictwa. Obecnie znajduje się w rękach prywatnych. Zachował się budynek gorzelniany, a także liczne budynki, w tym mieszkalne i budynek starej szkoły,
  • budynek szkoły z 1910 r.,
  • park dworski,
  • aleja drzew im prof. Władysława Szafera z pomnikami przyrody (droga Kiełpino – Brzeziny), klony, lipy, dęby,
  • budynek pogorzelniany, obecnie kaplica św. Huberta. 

źródło: drawno.pl